Er staat een kruis in ons midden:
het kruis van de vernederde Mens van Nazareth –
tussen de kruisen die geplant staan
in het leven van zo vele mensen.
Er is een gekruisigde in ons midden,
tussen de zo vele mensen
die vandaag verraden en vernederd worden,
veracht en miskend,
gegijzeld en gekruisigd…
Wij willen waken en bidden
bij het kruis van Jezus
en bij de kruisen van de lijdende mens vandaag,
veraf en dichtbij.
Getuigenis van Frederik
Wij staan stil bij het Kruis van de onverschilligheid:
Het is het kruis dat de komst van een betere wereld doet vastlopen
omdat mensen een versteend hart hebben.
Ze veroordelen anderen,
de schuld ligt bij de anderen nooit bij zichzelf.
Ze bewegen niet en denken “het zal mijn tijd wel duren”.
Onverschilligheid en negativiteit vieren hoogtij.
Dit kruis vraagt om mensen die mee leven en zich verbonden weten met mede-mensen om zo de onverschilligheid te doorbreken.
Getuigenis van Berlaine
Wij staan stil bij het Kruis van het volk van Congo:
Mijn volk draagt vele kruisen.
De ellende van heel veel kinderen is een zwaar kruis.
Ze moeten al heel jong werken om hun familie te helpen.
Dat verhindert hen een gelukkige jeugd.
Hun talenten en begaafdheden gaan verloren.
Er is de ellende in Oost-Congo.
De oorlog doet de mensen wegvluchten van hun gronden die ze zo graag
zouden bewerken voor hun gezin.
Ze komen als vluchteling terecht in een ander land.
In de Democratische Republiek Congo is de situatie complex.
Politici en rijken worden steeds rijker en de armen steeds armer.
Mijn volk is intelligent, vol levenskracht en enthousiasme
zij dragen deze kruisen maar de kracht ontbreekt om dit lijden om te keren.
De kerk van Congo ziet en voelt het lijden en de bisschoppenconferentie stelt steeds het kwaad aan de kaak. Zij zijn praktisch de echte tegenstander van de huidige regering.
Dit kruis vraagt om mensen die blijvende aandacht hebben en die zich blijven verzetten tegen het onrecht in de wereld.
Getuigenis van Poulard
Wij staan stil bij het Kruis van het volk van Haïti
In deze wereld zijn er mensen die het kruis van het leven dagelijks dragen.
Dit is de realiteit van het volk van Haïti dat het kruis van geweld, corruptie, uitbuiting, honger, werkloosheid en machtsmisbruik elke dag beleeft.
Het lijden wordt hun dagelijks brood.
Mensenrechten bestaan niet.
Hoelang zullen ze dit kruis nog dragen?
Wanneer zal het algemeen welzijn de voorkeur krijgen boven het persoonlijk belang?
Dit kruis is niet door God zelf gewild maar is er wel door een gebrek aan
rechtvaardigheid, aan sociale gelijkheid, aan broederliefde, gebrek aan een
eerlijk engagement van de machthebbers.
Dit kruis vraagt om mensen die respect hebben voor het leven van elke mens en die zich engageren om het dagelijks bestaan van mensen te verbeteren.
Getuigenis van Piet
Wij staan stil bij het Kruis van mensen met kwetsuren en wonden.
Het is het kruis van de pijn van al wie schade opliep
en littekens heeft die geen liefde meer doorlaat.
Het is de pijn van gekleineerd worden,
niet goed genoeg zijn in de ogen van de anderen.
De pijn van wie er niet mag bijhoren,
niet aanvaard wordt
omdat zij niet meekunnen in het snelle leef- en werkritme
of met de hippe trends.
Het is de pijn van wie uitgesloten worden,
met de vinger gewezen
omwille van afkomst, uiterlijk, huidskleur, beperking,
levensvisie of religie, geaardheid of ouderdom.
Dit kruis vraagt om mensen die genezend en helend in het leven staan, die troost brengen en anderen aanvaarden in het anders-zijn.