Zaterdag 8 maart 2025
Wie werd er op Internationale Vrouwendag in het zonnetje gezet? Alle vrouwen overal ter wereld natuurlijk, maar ook de deelnemers aan onze Arkuitstap in het bijzonder. Onder een mooie blauwe hemel vertrokken we van bij Zr Ann naar het Fort van Liezele (voormiddag) en de abdij van Bornem (namiddag). Spijtig dat onze andere Ann er niet bij kon zijn. Zr Ann, Lieve, Doris en Chantal, Bruno, Wim, Sebastiaan en Kristof waren van de partij.
Even voor het vertrek kreeg ieder een geheime opdracht van Sebastiaan op een klein papiertje. Stiekem lezen was de boodschap, want je moest iemand van het gezelschap iets laten doen zonder dat die er erg in had. Als je daarin slaagde, was die “dood” en dan kreeg jij vervolgens zijn of haar opdracht. Wie de meeste opdrachten vervulde, zou de winnaar worden.
Misschien dachten velen dat de dood welig tierde in en nabij het Fort van Liezele en dat er zware gevechten werden geleverd. Maar zelf kwam het fort eigenlijk niet in de vuurlinie. Het diende als onderdeel van een fortengordel ter verdediging van Antwerpen voor en ten tijde van WO I. Het dorp Liezele werd wel platgebrand om de vijand beter te zien komen.
Het museum is zeer mooi ingericht en acteurs getooid in kleren van toen brachten verhalen van vroeger tot leven (een boer, een Belgische soldaat, een Duitse soldaat, een mama). Je zal maar als loteling het leger in moeten …
Tijdens de middag konden we onze energie terug opladen met boterhammen en kervelsoep in het Fortcafé De Batterie. Dit was vroeger geen ruimte met slagwerk, maar eentje waar in vervlogen tijden al batterijen werden opgeladen voor militaire doeleinden.
Dan naar Bornem, waar Inge Hauchecorne van de pastorale zone Klein-Brabant ons opwachtte buiten aan de abdijkerk. Een mooie kerk -stichter van de abdij was Pedro Coloma- met prachtig houtsnijwerk in de koorbanken, met een uit hout gesneden ambo van wijlen abt Leo en een mooie doopvont. Vroeger was de kerk in twee delen verdeeld met orgelpijpen aan iedere kant. Nu toonde het als één geheel en bevindt het altaar zich dichter bij de mensen. Moest je bij binnenkomst een blinddoek dragen, dan zou je meteen aan de typische geur merken dat je een kerk betrad. A la recherche du temps perdu – vervlogen tijden, we zegden het al.
Terug naar Inge die zeer bedreven in ‘Godly Play’ ons het verhaal van De Babylonische ballingschap vertelde. Met het witte zand en de blauwe Tigris en Eufraat waande je je zo in de woestijn. Het trage verteltempo en de uitbeelding met figuurtjes lieten het verhaal goed doordringen. Iedereen mocht uiting geven aan hoe hij of zij het beleefde. Daarna wat knutselen of in de boeken neuzen om een en ander te verwerken.
Inge gaf ons dan een gewaardeerde uitleg over hoe de catechese in de pastorale zone Klein-Brabant wordt aangepakt. Die zone is best wel groot en meer dan 100 kinderen zijn als communicant of vormeling aangesloten bij de verschillende parochies met in totaal 17 kerken. Je hoeft niet per se naar je dichtstbijzijnde kerk te gaan en je wordt van harte uitgenodigd op de activiteiten, zonder veel verplichtingen.
Bornem heeft nog een centrumkerk naast de abdijkerk. Bruno nam ons mee naar de crypte van OLV van de Krocht die reeds in 1252 als bedevaartplaats wordt vermeld. Daarna werden de kelen gesmeerd in een cafeetje vlakbij en, warempel, ik had Chantal wonderwel het woord “snelbinder” kunnen laten zeggen in de crypte. Opdracht geslaagd. En Kristof kon Doris laten applaudisseren, samen met ons, na Inges boeiende uitleg.
Het werd avond en traditioneel keerden we dan terug naar Mechelen en werd er lekker Chinees gegeten bij Ying Bin. Lutgart en Natalie schoven mee aan. Er werden nog wat schuchtere pogingen ondernomen om opdrachten te winnen. Maar uiteindelijk werden er 3 winnaars gekroond. Zij weerstonden de slinkse opdrachten van de anderen.
Een geslaagde dag vol interessante momenten!
Tekst: Wim Daelemans
Foto’s: Arkploeg