Moederdag 11 mei was ook de dag van de dauwtrap voor de vormelingen die op 18 mei 2025 hun plechtige communie zullen ontvangen in de parochie Onze-Lieve-Vrouw-over-de-Dijle te Mechelen. Mijn jongste dochter is er daar één van en dus stonden we die dag rond half zeven op om rond kwart na zeven aan de ingang van het recreatiedomein De Nekker te kunnen zijn, de plaats van afspraak. Net op tijd kwamen we toe, zodat we quasi dadelijk konden vertrekken met het eerste groepje, begeleid door Patricia van de vormselploeg en nog één andere papa.
Het eerste stuk zouden we stil trachten te blijven, zo stelde Patricia voor, zodat we meer open zouden staan voor natuur en bezinning. Inderdaad was het eerste gedeelte van de wandeling, richting Mechels Broek, prachtig, met een stralende zon die langzaam hoger klom aan een staalblauwe hemel en het natte ochtenddauw deed opdrogen. Te midden van de weiden hielden we halt voor de heldere uitleg van de catechist over het eerste symbool dat de vormelingen zouden leren kennen tijdens de vormselviering: de handoplegging. Dit werd op een speelse en vrolijke manier uitgelegd, zodat de kinderen goed konden volgen.
Nadien sloegen we af richting Dijle en onderbraken de wandeling een tweede maal aan de oevers van deze prachtige rivier om kennis te maken met het tweede symbool: de zalving. Patricia vergeleek water versus olie op een steen: de olie drong er in en verdampte niet, terwijl water geen blijvende indruk maakte…
Eens terug op pad volgden we het jaagpad stroomafwaarts richting Mechelen, waarbij het merkbaar drukker werd naarmate de ochtend vorderde. Ter hoogte van de Komeetbrug hielden we voor een derde maal conclaaf rond het laatste symbool, de geloofsbelijdenis. Hier toverde Patricia 4 vlaggetjes tevoorschijn met de 4 thema’s van de geloofsbelijdenis: God, Jezus, de Heilige Geest en de kerk. Ze riep woorden af en de kinderen moesten snel bij het juiste vlaggetje gaan staan. Heel leuk! Afsluitend lazen we de ganse geloofsbelijdenis zoals ze dat ook op hun vormsel gaan doen.
Ten slotte ging het naar de stad langs de Binnendijle en de Kruidtuin, waar de vormelingen zich nog even konden uitleven op de nieuwe speeltuin aldaar. Toen we rond half tien de pastorie aan het Onze-Lieve-Vrouwekerkhof bereikten stonden enkele mama’s en papa’s klaar stonden met wat drank en zelfgemaakte koekjes, die erg werden geapprecieerd door de vormelingen. En dan was het tijd voor de zondagsmis gevolgd door een repetitie van de liederen.
Tekst: Piet Dirix
Foto’s: Mariana Calderon Gamboa