Een persoonlijk getuigenis van Caroline Gijselinckx in de zondagsviering van 10 september 2023.
Zondag 10 september was Philip Debruyne s.J. samen met Caroline voorganger in de viering. Het thema was God is Liefde. Als we ons leven richten op God dan richten we ons op de liefde, dan laten we ons doen en laten, ons denken en spreken leiden door de liefde.
Hiervan gaf Caroline ons een beklijvend getuigenis in een samenspraak met Philip.
Voor mij is God Liefde en liefde geeft leven. Letterlijk: uit liefde worden kinderen geboren. Maar ook figuurlijk doet liefde leven.
Liefde draagt je, geeft je levensvreugde, goesting en energie om elke dag opnieuw op te staan en ervoor te gaan.
Een aantal jaren geleden heb ik gedurende een aantal maanden totaal geen levensenergie en geen levensvreugde meer gevoeld en ik kon me niet voorstellen dat ik dat ooit terug ging kunnen voelen. Gelukkig is dat wel teruggekomen. Mede dankzij mijn geloof en dankzij de liefde van mijn man en kinderen, die geen oordelen uitspraken en die me de ruimte en de tijd gaven om uit het dal te kruipen. Ook dankzij heel wat andere mensen die mij met veel geduld en wijsheid, en opnieuw telkens zonder een oordeel te vellen, weer letterlijk en figuurlijk op de been hielpen en toekomst lieten zien.
Ik ben me toen ook nog eens heel sterk bewust geworden van het geschenk van die liefde, ook met een grote L. Na een periode van een intens gevoel van verlies en rouw, heb ik plots mogen ervaren dat ik ook de liefde van mama voor altijd en nog altijd even innig kan blijven voelen. Mijn mama is overleden, maar haar liefde was er vanaf het moment dat ze wist dat ik ging komen en ik kan en mag haar nog altijd even innig voelen, over de grens van leven en dood heen.
Ik voel heel sterk dat Liefde, met een grote L, er is voor alle mensen en dat wij ervoor gemaakt zijn om in ons leven die Liefde aan mekaar te laten voelen en mekaar zo voluit te laten leven en groeien.
In een gezin voelt het vanzelfsprekend dat je in liefdevolle verbondenheid met elkaar leeft. Maar ook naar deze gemeenschap toe en in mijn werk oriënteer ik me op de liefde. Voor mij betekent dat dat ik er wil toe bijdragen dat mensen voluit kunnen leven, energie hebben en toekomst zien.
Ik tracht mijn dag altijd te starten met een moment waarin ik mezelf helemaal intune op de universele liefde en wijsheid. Dat neem ik dan mee, overal waar ik die dag kom. De dagen dat ik dat niet doe voelen voor mij heel anders aan dan de dagen dat ik dat wel doe.
Natuurlijk, zowel thuis als hier en op het werk, spreek ik al eens een scheef woord, zeg ik iets op een toon die niet fijn is, of doe ik mensen tekort. Het is belangrijk te weten dat ik dan op clementie kan rekenen en dat we dan samen kunnen kijken hoe het in de toekomst anders en beter kan. Het is ook vanuit het besef van mijn eigen kwetsbaarheid en beperkingen dat ik ook bij anderen hun beperkingen en kwetsbaarheden niet wil veroordelen. Ik voel me niet beter, maar ook niet minder goed dan anderen. We doen allemaal ons best, naar best vermogen. En we mogen samen groeien. Dat voelt echt bevrijdend.
De steun van onze gemeenschap.
Als ik op zondag naar hier kom, voel ik dat we hier met mensen samen zijn die zich allemaal richten op God die Liefde is. Dan is er dus een gelijkgerichtheid onder ons. Dat is een begin, een gezamenlijke basis om van te vertrekken.
Als ik iets gedaan of gezegd heb dat iemand anders kwetst of ik voel me gekwetst door iemand anders en we zijn hier wel samen, maar we praten er niet over of dekken het zogezegd met de mantel der liefde toe, dan blijft dat altijd ongemakkelijk tussen ons staan en dat slorpt veel negatieve energie op.
Ik begrijp uit wat Jezus en Paulus zeggen dat als we allebei God echt tot ons laten spreken dat we dàn het verlangen kunnen voelen om met elkaar in gesprek te gaan en samen te kijken hoe we in de toekomst samen verder kunnen.
Dat is soms moeilijk en lijkt soms helemaal onmogelijk. Dan heb je de steun nodig van mensen uit de gemeenschap, die je bemoedigen en die – als dat nodig is – bereid zijn om te luisteren, zonder te oordelen, en die mee zoeken naar een oplossing, naar nieuwe verbinding.
Heel mooi Caroline! Dank je wel, Mirjam