Zondag 12 mei, 11u. De vormelingen met hun familie, feestelijk uitgedost, stromen de kerk binnen. De zon strooit gul met licht en tovert prachtige kleuren op muren en pilaren. De prelude van een feestelijke vormselviering.
33 jongens en meisjes hebben een jaar lang toegeleefd naar deze dag. “We zijn wel een beetje zenuwachtig maar vooral heel blij’, zegt Pedro in het welkomwoordje. Voor de meesten komen de zenuwen tot bedaren eenmaal ze hun stoel bereikt hebben nadat ze eerst in een lange stoet door de kerk zijn getrokken.
“Mensen van overal aangewaaid”, zingen de jeugdkoren Kolorieten Koraal : een volle kerk heeft zich verzameld om onze vormelingen.
In haar welkom wijdt Chantal een gedachte aan Désiré, “onze geliefde en trouwe catechist van wie we 3 weken geleden in deze kerk afscheid moesten nemen”. Elina legt symbolisch de rode vormsel-T-shirt van Désiré op zijn lege stoel. Désiré droeg zijn vormelingen één voor één diep in zijn hart. En zij droegen hem op handen. Zijn sterven betekent een groot gemis.
Vormheer is pastoor Jan. Hij vervangt de bisschop en grapt dat hij vandaag met Monseigneur mag aangesproken worden.
Zoë bestijgt zelfzeker het trapje om de paaskaars aan te steken. Want met het licht van de paaskaars zijn destijds alle doopkaarsen van de vormelingen aangestoken, symbool van het licht dat Jezus is voor deze wereld.
In de vormselviering staat de Heilige Geest centraal. Gelukkig hadden vormelingen en hun ouders met die weinig bekende Goddelijke Persoon kennis gemaakt op een catechese op zondag in maart. Als Rut met heldere stem de eerste lezing uit de brief van Paulus aan de christengemeenschap van Galatië voorleest klinken die woorden bekend in de oren. De vruchten van de Geest zijn liefde, vreugde en vrede, geduld, enzovoort. Zij tonen de richting waarin de Geest ons stuwt om een leven als enthousiast christen te leiden.
Het vormsel is een sterk moment in het leven van een gedoopte waarbij we eraan herinnerd worden dat “wij voortdurend leven in de adem van de Geest”, legt vormheer Jan uit in zijn preek. De Geest is er altijd, maar we staan daar gewoonlijk niet bij stil, net zoals we er niet bij stilstaan dat we in- en uitademen.
Aan het begin van het eigenlijke vormselmoment steken de vormselcatechisten met een vormeling alle doopkaarsen van de vormelingen weer aan met licht van de paaskaars. Rond het licht van al de dansende vlammetjes spreken de vormelingen hun geloof uit, onder meer in “in de Geest die licht en warmte en energie geeft om te leven en lief te hebben, om mijn talenten te gebruiken voor het goede”.
Sterk is het moment waarop ook ouders en meters en peters een engagementsgebed utspreken. Ook zij vragen om het licht van de Heilige Geest om sterk te zijn om dag aan dag hun kinderen nabij te zijn met een luisterend oor, met een goede raad, met een ‘ja’ en een ‘neen’ op het juiste moment. Eerst nog de handoplegging en dan komen de vormelingen beurtelings naar voren om de zalving te ontvangen terwijl peter en meter een hand op hun schouder leggen. Het is een moment dat hen zal bijblijven.
Zoals het de gewoonte is in onze kerk bij het Onze Vader vormen de vormelingen een grote kring en rond hen vormen de broers en de zussen en familie en vrienden een tweede kring, als een warm deken. En dan zingen ze overtuigd het gebed dat ons allen verbindt als christenen en dat hen inmiddels heel vertrouwd is.
Papa en mama, opa en oma krijgen vervolgens een dikke vredeskus. Met de communie loopt de viering stilaan naar het einde.
Het slotlied zingen koor en vormelingen samen op de trappen voor het altaar waarna ze met een warm applaus gefeliciteerd worden met hun Vormsel.
Proficiat aan alle vormelingen en hun ouders!
Tekst: Chantal Van Huffel
Foto’s: Bert Cluytens