Een levendige, drukbezochte zondagsviering was het: de dankviering, afsluiter van een mooi werkjaar.
De inleiding van Chantal verwoordde perfect wat dit voorbije jaar voor ieder van ons heeft betekend en heeft doen ontstaan en was de rode draad doorheen de dankviering:
“Christenen worden mensen van de Weg genoemd. In de catechese zeggen we vaak: we zijn op weg. Op weg zijn heeft een component van ‘iets nieuws’, openstaan voor het onbekende, bereid zijn om je gewoontes, je opvattingen, je meningen, je oordelen in vraag te stellen, te laten openbreken. Het is gaan naar grenzen. Dat horen we Paulus zeggen aan de christenen van Korinthe in de eerste lezing: we beoordelen niemand meer volgens de maatstaven die we gewoon waren. Het evangelie vertelt ons hoe Jezus zijn vrienden uitdaagt om hun opvatting over geloven en over Hem bij te stellen. Als we terugblikken op het afgelopen jaar ontwaren we in onze gemeenschap tal van plekken en momenten waar wij uitgedaagd werden om open en fris te kijken naar wat op onze weg kwam. Ik noem er enkele:
De Ontmoetingsdag ‘Vuur werkt verder’ in september versterkte onze banden binnen de geloofsgemeenschap;
Het project Raak aan en laat je raken stoeit met onze verbeelding;
Een jonge vrouw, Maxine, getuigt op Pinksteren vol vuur van haar geloof en zich laat vormen;
Mensen van Borgerstein brengen vriendschap en spontaniteit binnen;
Ouders van Eerste Communicanten en Vormelingen delen met elkaar over geloof op ouderavonden;
Een jongeman, Nils, engageert zich als koster;
De kerkfabriek heeft gezorgd voor de renovatie van het orgel en de vernieuwing van de verlichting, en blijft eensgezind verder werken ondanks de vertrouwensbreuk met een frauderende penningmeester;
De frisse filmpjes ‘Beminde parochianen’ tonen ons verschillende manieren van gelovig engagement in onze gemeenschap;
De jonge mensen van Pluspunt slaan nieuwe wegen in en brengen dynamiek in onze gemeenschap: zo hebben we ook stoelen dichter rondom het altaar gebracht;
En binnen het koor werd gewerkt aan een extra koorgroep, Koralis genaamd, ons koor op zondag, die vanaf september zal starten. We horen er meer over op het einde van de viering.
Wij zijn dankbaar voor alles wat in deze gemeenschap op onze weg kwam.”


De kinderen hadden tijdens de viering hun eigen nevendienst waarin werd gewerkt rond het evangelie van ‘De Emmaüsgangers’: VERDER OP WEG GAAN IN DE VOETSTAPPEN VAN JEZUS. Symbool hiervan waren de valiesjes met grote voetstappen voor het altaar. Vanuit de nevendienst kwamen de kinderen -naar goede gewoonte- rond het altaar staan voor het zingen van het Onze Vader. Leo, onze voorganger, was wel nieuwsgierig naar de voetstapjes die de kinderen hadden opgespeld. Fabienne vertelde dat ze aan de slag gegaan waren met hun talenten die ze zullen gebruiken om in Jezus’ voetstappen verder te gaan. Leo vroeg enkele kinderen om hun talent in de kerk te laten klinken… ‘spelen’, ‘vriend zijn’, ‘helpen’, …


Aan het einde van de viering was het tijd voor het danken van drie mensen die zich bijzonder hebben ingezet voor onze kerk en gemeenschap. Guido noemde als eerste organist Wannes Vanderhoeven, die eind vorig jaar een punt zette achter een kwart eeuw bespelen van ons orgel. Zijn oud-leerling Wieland volgde hem op en begeleidde ook deze dankviering. Dan was er Lisette, die jarenlang in alle bescheidenheid gezorgd heeft dat ons kerkgebouw er piekfijn uitzag. Zij gaat binnenkort met welverdiend pensioen. Tenslotte werd Hugo gehuldigd. Hij zet een stapje terug en sluit enkele van zijn vele engagementen voor kerk en gemeenschap af. Guido noemde enkele van de vele taken die Hugo voor ons heeft verzorgd: hij was jarenlang lid en ook voorzitter van de kerkfabriek, is lid van de pastorale ploeg en de stuurgroep en was hiernaast steeds beschikbaar voor de vele praktische zaken die het beheer van kerk en pastorie met zich mee brengen. Lisette, Hugo en diens echtgenote Marita werden in de bloemen gezet. Wannes kon helaas niet aanwezig zijn in de viering.





Op de receptie, die zoals steeds door een grote groep vrijwilligers werd verzorgd, konden wij bij een drankje nog wat napraten over deze gedragen viering en over de voorbije periode.
De kinderen van eerste communie en vormsel hadden na de viering nog een heel bijzonder slotmoment in de Basisschool Ursulinen.
En zo rondde onze gemeenschap een rijk jaar in stijl af.
Foto’s: Johan Lenaerts