De vormelingen doen eens per jaar een ‘handen-uit-de-mouwen-activiteit’. Ze gaan samen met hun vormselcatechist naar het wzc Milsenhof en doen er mee aan een activiteit op woensdagnamiddag. Op 31 januari 2024 ging catechist Wim met zijn groepje pannenkoeken bakken en uitdelen. Hij maakte er een ‘smakelijk’ verslag van…
Rond Lichtmis wordt in onze streken al eens een koekenpan verhit. Afgelopen woensdag in het Milsenhof kregen de bewoners pannenkoeken geserveerd door ons groepje vormelingen. Lena, de enthousiaste verantwoordelijke animatie, legde uit hoe we het gingen aanpakken. Een kleine miscommunicatie in de keuken kon de pret niet bederven. De pannenkoeken waren klaar maar nog ingevroren en het ontdooien werd dan maar versneld door ze in repeltjes tagliatelle te snijden, het is tenslotte de smaak die telt. En oh ja, eerst allemaal even de handen wassen want hygiëne is belangrijk.
Even ook Floris vermelden, de papa van Anna, die zich had geëngageerd om een handje te helpen die namiddag. Het Milsenhof kent best veel kamers en verdiepingen, maar op Floris maakte de doolhof geen indruk en geen enkele vormeling raakte verdwaald. Alle kinderen klopten op elke kamerdeur om de bewoners uit te nodigen voor het pannenkoekenfestijn, beneden in de eetzaal. Daar hadden de stoerste onder de vormelingen ondertussen al twee tafeltjes klaargezet om borden op te scheppen met een lekkere portie. Eerst even bij de mensen polsen: zonder suiker, met suiker of siroop al naargelang de gezondheid of de smaak. En van serveren kan je leren. De bewoners die iets meer hulp nodig hadden, werden apart bediend in de oase ernaast. De pannenkoeken vielen bij iedereen in de smaak en er was bij sommigen zelfs nog plaats voor een tweede portie.
We geven het toe, we hebben onszelf ook even bediend met al dat lekkers. En wat doen we na het eten? Afruimen dan maar met de even enthousiaste glimlach. En beste ouders – een tip voor thuis – jullie kinderen werden nog enthousiaster bij het zien van de professionele afwasmachine met stoom. Ahmed werd overrompeld door zoveel bekwame helpers dat hij eventjes aangenaam werkloos werd. Wanneer komen die vormelingen nog eens terug? De tijd vloog voorbij en Lena bedankte de vormelingen voor hun hulp met zoveel beleefdheid en ze was er zeker van dat ze de volgende dag vele positieve echo’s van de bewoners zou horen. Op mijn beurt bedank ik Lena voor haar enthousiaste en aangename aanpak. En ik bedank ook Floris voor de hulp en de foto’s. En uiteraard bedank ik ook ons dynamisch groepje vormelingen!
Tekst en foto’s: Wim Daelemans