Het is de derde maal dat we met de vormelingen van Onze-Lieve-Vrouw-over-de-Dijle deelnemen aan de Vredeslichttocht. Dit jaar stapten ook de eerste communicanten mee met ouders en catechisten.
Al meer dan 30 jaar wordt licht vanuit de geboortekerk in Bethlehem via Oostenrijk verspreid over 30 landen, als teken van vrede en verbondenheid. Dit jaar kon het licht echter niet in Bethlehem worden opgehaald wegens de oorlogssituatie aldaar. Het licht kwam nu uit Avelgem waar een echtpaar het lichtje sinds vorig jaar ononderbroken heeft laten branden!
Het was verzamelen geblazen in het dienstencentrum Den Abeel, samen met vormelingen en eerste communicanten uit verschillende Mechelse geloofsgemeenschappen.
Het vredeslicht werd binnengebracht en verspreid onder alle aanwezigen bij het zingen van een vredeslied. Alle vredeslichtjes werden aangestoken en de stoet trok zich op gang door de donkere straten van Mechelen naar de kerk van St-Jozef Coloma.
Daar hield de plaatselijke ploeg een sfeervol en verbindende slotbezinning die ze opbouwde rond het lied ‘Geef licht’ van Stef Bos, met aandacht voor vrede dichtbij en veraf. We zongen samen liederen zingen en luisterden naar Erna die een getuigenis bracht over het Koraalhuis.
Ook de vormelingen hadden een inbreng. Ze moesten vooraf iets neerschrijven over de vragen: waarvan gaat jouw lichtje branden? Waar licht jij van op?
Laura en Hailey lazen hun antwoord voor. Ziehier een greep uit de antwoorden van onze vormelingen:
Dat de oorlog stopt en familieleden die iemand zijn verloren respect krijgen.
Dat mijn familie altijd bij elkaar blijft.
Mijn lichtje gaat branden van dingen te doen voor anderen.
Ook gaat het branden als ik een gelukje heb. Dan probeer ik daar zo lang mogelijk van te genieten.
Ik licht op van mensen die elkaar helpen en mensen die in vrede leven. Luisteren naar anderen licht mij ook op.
Samen met familie Kerst vieren.
Na veel oefenen een salto kunnen.
Ik wil dat mijn lichtje warmte en licht geeft aan de mensen in de kou of in het donker; dat het brandt van de liefde uit mijn hart en dat het geraakt bij de mensen die het nodig hebben. Dat is waar ik van oplicht.
Toen werd het licht uitgedeeld en alle kaarsjes -die nog niet brandden- aangestoken en we deelden de vrede uit rondom ons.
Na afloop werden we uitgenodigd voor een beker warme chocolade melk met cake of koek, en een gezellige babbel. De opbrengst zowel van de verkoop van de vredeslichtjes als van al het lekkers gaat integraal naar het Koraalhuis.
Daags erop, op zondag 15 december, brachten Itzel en Emily het vredeslicht binnen in onze kerk. Ze zetten hun kaarsje neer bij het altaar en gaven daarmee een teken van hoop op een wereld van vrede voor alle mensen op aarde.
Na afloop van de viering kon iedereen een vredeslichtje kopen. Vonkjes van warmte en verbondenheid.
Tekst: Chantal Van Huffel
Foto’s: Elizabeth Oksuz, mama van Milena